کلام معصوم
امام صادق علیه السلام:
“به راستی که خداوند، پدر و
مادر را به خاطر شدت محبت
به فرزند می آمرزد.
امام صادق علیه السلام:
“به راستی که خداوند، پدر و
مادر را به خاطر شدت محبت
به فرزند می آمرزد.
دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست. وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی.
یکی از ارزش های لباس را گفتیم که برای راحتی. خوب چه اشکالی دارد که بچه ها در جشن ها لباس راحت بپوشند و شکل بزرگترها نشوند، حتی دوسه دست لباس برایشان ببریم و فرصت بازی و خوش گذشتن برای آن ها فراهم کنیم و نه خودمان حرص بخوریم و نه عروسی را به کودک زهرمار کنیم که جُنب نخور کثیف میشه، پاره میشه و….
چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شدن به جای حرص خوردن، ذوق کنیم و ناراحتی ایجاد نکنیم. قبلاً هم گفتیم که همه چیز در زندگی حول محور رشد است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم.
واگذاری مسئولیت به کودک از یک سالگی شروع می شود. به بچه ها باید مسئولیت داد و تاییدشون کرد. درحالیکه ما بیشترین ناتوانی را در همین دوران به کودک می دهیم. تازه اگر پدر ومادر درس خوانی باشن خیلی مهربون و خوب باشن، مثلا وقتی بچه میخواد به چیزی دست بزنه هی میگن؛ “دست نزن تو نمیتونی؛ نکن تو کوچیکی، نکن حالا زوده، نکن جیز میشی، اوخ میشی!”
دائم به کودک پیام ناتوانی میدیم، بعد در ۱۵ سالگی وقتی میگیم پاشو فلان کار رو بکن، فرزند میگه نمیتونم. بعد مادر ناراحت میشه و میگه چی میگی؟ یعنی چی نمیتونم. بچه میگه خودت همش میگفتی نمیتونی. کی به من ۱ تا ۳ سالگی گفت نمیتونی. تو ۱ تا ۳ سالگی اعتماد به نفس من رو از بین بردی ناتوان بار اومدم الان نمیتونم. حالا میگیم ازدواج کن دیگه نمیشه بگه نمیتونم. میگه نمیخوام. مسئولیت بهش ندادیم و کمکش نکردیم مسئولیتشو انجام بده. حالا یک دفعه میخواهیم بذاریمش در مقابل مسئولیت بزرگ مثل همسری و بعد مسئولیت بزرگ تر مثل والدینی خب مسلما نمیتونه. پیام ناتوانی تو ضمیر ناخودآگاهش حک شده.
ضمیر نا خود آگاه کودک مثل موم می مونه موم نرم، هر مهری روش بزنی حک میشه و این تا آخر عمرش باهاش میمونه، نه این که اصلا نمیشه اصلاحش کرد، ولی خیلی سخته.
[استاد سلطانی]
یکی دیگر از نکاتی که #قبل_از_بارداری باید رعایت شود، “مدیریت کلام” است. پرهیز از تکلم در حین انعقاد نطفه. چرا که در روایت است که تکلم حین انعقاد نطفه ممکن است منجر به لال شدن کودک شود. ممکن است تکلم جهش ژنی ایجاد کند و باعث این امر شود.
عامل دیگر که باید رعایت شود “مدیریت تفکر” است.
مردی نزد امیر المومنین علیه السلام آمد و گفت یا اباالحسن شما قضاوت کنید٬ من و همسرم این طور سیاه چهره نیستیم ولی فرزندمان سیاه چهره شده است. حضرت فرمودند؛ ای مرد آیا هنگامی که نزد همسرت بودی به زن سیاه چهره ای فکر کردی؟ مرد گفت بله. حضرت فرمود؛ همین فکر تو باعث شد که این بچه اینگونه شود.
حتی ممکن است که نوع تفکر هم جهش ژنی ایجاد کند. نوع تفکر پدر و مادر در حین انعقاد نطفه خیلی مهم است. لذا همیشه تفکرتان در آن لحظه این باشد که خداوند به شما فرزند صالح و شایسته و سالمی عطا کند. این تفکر بهترین نوع تفکر است یعنی خیر دنیا و آخرت با همین است و پدر و مادر فکرشان را جای دیگر نبرند.
گاهی متأسفانه به خاطر گسترش رسانه و ماهواره می بینیم به دلیل دیدن تصاویر غیر اخلاقی و نامناسب زن و مرد ممکن است تفکرشان برود سراغ آن صحنه هایی که دیده اند و این خیلی می تواند آسیب بزند.
[استاد تراشیون]