مقابله با خشم کودک
هنگام خشم کودک، احساس او را تاييد كنید."میدونم عصباني هستي”
اما به او رفتار درست بر مبناي احساس را نیز بياموزید.
هرگز فرزند خود را به دليل احساساتي كه نشان ميدهد تنبيه، تحقير يا سرزنش نكنيد.
هنگام خشم کودک، احساس او را تاييد كنید."میدونم عصباني هستي”
اما به او رفتار درست بر مبناي احساس را نیز بياموزید.
هرگز فرزند خود را به دليل احساساتي كه نشان ميدهد تنبيه، تحقير يا سرزنش نكنيد.
مشاوره
سلام. وقتی به بچه ها میگیم بیا مشقاتو بنویس میگه بابا ولم کن حوصله ندارم
باید چکارکنیم.؟
پاسخ [استاد صادقی]👇
سلام باید ول کنیم.تا فردا خودش با نتیجه مشق ننوشتن مواجه بشه. همچنین نباید جلو جلو خودمون بترسونیمش که ” باشه فردا بری کلاس معلم چنین میکنه و چنان میکنه". باید خودش و معلم کاملا طبیعی با این مسئله مواجه بشن.
یکی از تکنیکهای اصلاح رفتار کودک و نوجوان “مواجهه با پیامد طبیعیه".
به این شکل که مثلا وقتی کودک به سمت وسیله داغ میره با احتیاط مواظبش هستیم که آسیب جدی به خودش نزنه اما جلوش رو هم نمیگیریم تا کمی از داغی وسیله رو لمس کنه و طعم سوختن بچشه. اینطوری خودش متوجه عاقبت این تماس میشه. (مجددا تذکر میدم با رعایت جانب احتیاط)
در مورد درس و مشق بچه های مدرسه ای هم همینطور باید عمل کنیم. نباید جور انجام تکالیف فرزند رو والدین بکشن. این کار نه تنها به رابطه عاطفی والد- فرزند آسیب میزنه بلکه علاقه به تحصیل رو هم کاهش میده و همچنین مانع از درونی سازی کنترل و خودکفاشدن کودک در زمینه انجام مسئولیتهای فردیش میشه.
باید والدین با معلمین رابطه بیشتری برقرار کنند و امور مربوط به کودک رو بر عهده والدین قرار ندهند.
لازم است در روند آموزش، دانش آموز خودش مسئولیت انجام تکالیف رو به عهده بگیره و شخصا پاسخگوی این مسئولیت باشه.
وقتی چند بار مشق ننوشته بره سر کلاس و ببینه تو دوستاش و پیش معلمش خجالت زده میشه خودش پیگیر انجام تکالیفش میشه.
(البته باید سطح تکالیف با توانایی دانش آموز منطبق باشه)
والدین به دو دلیل از فرزندشان عصبانی می شوند.اول اینکه فرزندشان به آنها بی احترامی کرده
دوم اینکه فرزندشان انتظارات آنها را برآورده نکرده است.
اگر والدین به این نتیجه برسند که رفتار فرزندشان در حقیقت بی احترامی به آنها نیست بلکه حاصل رشد مغز، مشکلات و محدودیت های محیطی یا فیزیکی مانند گرسنگی و خستگی، ناتوانی کودک در مدیریت احساس و اشتباهات تربیتی است کمتر عصبانی خواهند شد همچنان اگر والدین انتظارات خود را در حد توانایی فرزندشان پایین بیاورند دلیل کمتری برای عصبانیت خواهند داشت.
یکی دیگر از مواردی که باید در قبل از بارداری رعایت شود، “انتخاب زمان مناسب برای فرزند دار شدن” است. هیچ شکی نیست که زمان مناسب اثر می گذارد. مثلا پدر اسکندر مقدونی یک فرد ستاره شناس بوده. او به این نتیجه می رسد که در مطالعات علمی٬ فلان سیاره در فلان موقعیت اگر قرار بگیرد٬ (واین در آموزه های دینی خودمان هم هست) اگر آن شب فرزندی تشکیل شود فرزندش دانشمند می شود. او برای همسرش این این مطلب را بیان می کند و ظاهرا ۷۰ سال یک بار این سیاره در این موقعیت با زمین قرار می گیرد.
اتفاقا خواهر همسرش هم که شنیده بود این مطلب نجومی را، دقت می کند و همان شب نطفهٔ بچه ای تشکیل می شود که همین جناب خضر نبی علیه السلام است و فرزند این ها می شود اسکندر مقدونی. لذا گاهی توجه به برخی از این نکات تأثیر دارد و این که می گوییم باید برنامه ریزی کرد٬ به این معنا نیست که اگر این طور عمل نکنند، کودک لزوما بد می شود. خوب است که انسان این دقت ها را داشته باشد.
نبی اکرم صلی الله علیه و آله قبل از اینکه وجود مبارک حضرت زهرا سلام الله علیها تشکیل شود٬ روزه می گیرند و شب از میوهٔ بهشتی برای حضرت آورده می شود و حضرت تناول می کنند. معلوم می شود این دقت ها بوده است.
(استاد تراشیون)
مرحوم حاج اسماعیل دولابی (ره) :
از حدیث کسا ، ادبِ صحبت کردن با فرزندان و شوهر و همسر را بیاموزید.
وقتی می خواهید از منزل خارج شوید ، اهل خانه را خشنود کنید و بیرون بیایید. وقتی هم خواستید وارد خانه شوید، بیرون در استغفار کنید و صلوات بفرستید، هر ناراحتی که دارید بیرون بگذارید و با روی خوش داخل [خانه] شوید.
اهل خانه هم با روی خوش به استقبال شما بیایند. کمال زن و مرد در این است.
امام صادق علیه السلام:
“به راستی که خداوند، پدر و
مادر را به خاطر شدت محبت
به فرزند می آمرزد.
دوران کودکی، دوران کودکی کردن و تمرین زندگی است؛ دوران بزرگسالی نیست. وقتی لباس های مجلل و گران قیمت تن کودک می کنیم، دائماً او را تحت فشار می گذاریم که لباست رو کثیف نکنی.
یکی از ارزش های لباس را گفتیم که برای راحتی. خوب چه اشکالی دارد که بچه ها در جشن ها لباس راحت بپوشند و شکل بزرگترها نشوند، حتی دوسه دست لباس برایشان ببریم و فرصت بازی و خوش گذشتن برای آن ها فراهم کنیم و نه خودمان حرص بخوریم و نه عروسی را به کودک زهرمار کنیم که جُنب نخور کثیف میشه، پاره میشه و….
چرا لباس بچه ها را راحت انتخاب نمی کنیم که اگر کثیف شدن به جای حرص خوردن، ذوق کنیم و ناراحتی ایجاد نکنیم. قبلاً هم گفتیم که همه چیز در زندگی حول محور رشد است، بازی کردن و کثیف کردن به رشد کودک کمک می کند. پس لباس پوشیدن بچه ها را دقت کنیم.
واگذاری مسئولیت به کودک از یک سالگی شروع می شود. به بچه ها باید مسئولیت داد و تاییدشون کرد. درحالیکه ما بیشترین ناتوانی را در همین دوران به کودک می دهیم. تازه اگر پدر ومادر درس خوانی باشن خیلی مهربون و خوب باشن، مثلا وقتی بچه میخواد به چیزی دست بزنه هی میگن؛ “دست نزن تو نمیتونی؛ نکن تو کوچیکی، نکن حالا زوده، نکن جیز میشی، اوخ میشی!”
دائم به کودک پیام ناتوانی میدیم، بعد در ۱۵ سالگی وقتی میگیم پاشو فلان کار رو بکن، فرزند میگه نمیتونم. بعد مادر ناراحت میشه و میگه چی میگی؟ یعنی چی نمیتونم. بچه میگه خودت همش میگفتی نمیتونی. کی به من ۱ تا ۳ سالگی گفت نمیتونی. تو ۱ تا ۳ سالگی اعتماد به نفس من رو از بین بردی ناتوان بار اومدم الان نمیتونم. حالا میگیم ازدواج کن دیگه نمیشه بگه نمیتونم. میگه نمیخوام. مسئولیت بهش ندادیم و کمکش نکردیم مسئولیتشو انجام بده. حالا یک دفعه میخواهیم بذاریمش در مقابل مسئولیت بزرگ مثل همسری و بعد مسئولیت بزرگ تر مثل والدینی خب مسلما نمیتونه. پیام ناتوانی تو ضمیر ناخودآگاهش حک شده.
ضمیر نا خود آگاه کودک مثل موم می مونه موم نرم، هر مهری روش بزنی حک میشه و این تا آخر عمرش باهاش میمونه، نه این که اصلا نمیشه اصلاحش کرد، ولی خیلی سخته.
[استاد سلطانی]
یکی دیگر از نکاتی که #قبل_از_بارداری باید رعایت شود، “مدیریت کلام” است. پرهیز از تکلم در حین انعقاد نطفه. چرا که در روایت است که تکلم حین انعقاد نطفه ممکن است منجر به لال شدن کودک شود. ممکن است تکلم جهش ژنی ایجاد کند و باعث این امر شود.
عامل دیگر که باید رعایت شود “مدیریت تفکر” است.
مردی نزد امیر المومنین علیه السلام آمد و گفت یا اباالحسن شما قضاوت کنید٬ من و همسرم این طور سیاه چهره نیستیم ولی فرزندمان سیاه چهره شده است. حضرت فرمودند؛ ای مرد آیا هنگامی که نزد همسرت بودی به زن سیاه چهره ای فکر کردی؟ مرد گفت بله. حضرت فرمود؛ همین فکر تو باعث شد که این بچه اینگونه شود.
حتی ممکن است که نوع تفکر هم جهش ژنی ایجاد کند. نوع تفکر پدر و مادر در حین انعقاد نطفه خیلی مهم است. لذا همیشه تفکرتان در آن لحظه این باشد که خداوند به شما فرزند صالح و شایسته و سالمی عطا کند. این تفکر بهترین نوع تفکر است یعنی خیر دنیا و آخرت با همین است و پدر و مادر فکرشان را جای دیگر نبرند.
گاهی متأسفانه به خاطر گسترش رسانه و ماهواره می بینیم به دلیل دیدن تصاویر غیر اخلاقی و نامناسب زن و مرد ممکن است تفکرشان برود سراغ آن صحنه هایی که دیده اند و این خیلی می تواند آسیب بزند.
[استاد تراشیون]